naif

kendi halinde, saf ve temiz, böyle yerim onu ben ya denilebilecek insan.

çok sevdiğim bir kelimedir ingilizceden dilimize gelmiştir
naif olmak genellikle güçsüz veya zayıf olmak ile karıştırıldığı için türkiye'de kendini açıkça ifade etmeyi beceremeyen birisi iseniz kesinlikle arka planda tutmanız gereken özelliktir.
çokça duyduğum kelime. insanlar beni tanımlarken ilk kelimesi naif oluyor. benim garibime giden kısım ise bu kelimeyi saf olarak kullanmak isteyişleridir. kimsenin durumunu dedikodu malzemesi yapmamam, insanlarla belirli seviyede konuşup mesafemi korumam onları bu sonuca itiyor olsa gerek. bunca yıldan sonra şunu anlıyorum: bu ülkede naif olunmaz. ya saf yerine konulup insanlar sizi küçümser yahut milletin odunluklarıyla kafayı oynatırsınız. ben gerçekten insanları anlamıyorum. kendi kişisel alanımda, arkadaş çevremde küfürlü de konuşurum, karı kız muhabbeti de ederim, kısacası kendim olurum. ama iş arkadaşlarımla, komşumla, bakkalla yahut alalade kırk yılda gördüğüm birisiyle keza akrabamla ne konuşayım, güzel insan... yani bir kişi durup dururken agresif mi oluyor, siyaset mi konuşuyor, sürekli küfür mü ediyor, nedir bu naif? bir diğer husus da insanların senin hakkında yargıya varıp bunu sana söyleyebilmeleri. be insan evladı. inceledin, irdeledin yetmedi aranızda konuştun, o da tatmin etmedi gelip bir de şöyle şöyle diyebiliyorsun.

biraz sözlük formatının dışında oldu ama naif kelimesi bu ülkenin litaretürüne fazla.