kendini beğenme durumu.

(bkz: narsist)
(bkz: kendine aşık olan insan modeli)

kişinin kendini olduğundan daha fazla beğenmesi tabiri caizse kendine tapmasıdır. kendine öyle bir aşıktır ki yanına kimseyi yakıştıramaz.

gelişimsel olarak; erken bebeklik döneminde bebek dış dünya ile iletişim kuramadığı dönemlerde gerçek bir narsisizm içindedir. nesneleri ve kendisini algılayışı gerçekten bağımsızdır. dolayısıyla tek gerçek kendisidir. temel ihtiyaçları acıkması, üşümesi, susaması bebek için tek gerçekliktir. bu durum "birincil narsisizm" olarak tanımlanıyor. bebek büyüdükçe dış dünya ile iletişimini artırır ve dış dünyanın kurallarını öğrenmeye başlar. libidosunu, nesneleri ve kendisini yönlendirebilir hale gelir; nesnelere olan sevgisi nesnel düşünce olarak ağırlık kazanır ve bu durum da "ikincil narsisizm" olarak tanımlanır.

(bkz: özseverlik)

adını narkissos'tan alır.