çünkü dilenciliğe alıştırıldık. çünkü kendimizi acındırmayı öğrettiler bize.
sevgiyi ve aşkı bile bir sadaka gibi bekliyoruz. vermeyi sildik defterimizden. paylaşmayı unuttuk. birinin elinden tutmayı, ayağa kaldırmayı, ona sarılmayı, acısını anlamayı..
tüm bunlara vaktimiz yok. çalışmalı, koşturmalı, para kazanmalı sonra onları harcamalıyız.
seçkin semtlerdeki nezih dairelerimizde, rahat koltuklarımıza oturup, muhteşem yalnızlığımıza ağıtlar yakabilir, "aşk istiyorum" diye ağlayabiliriz.