ogit

bajar'ın nêzbe albümünden zazaca bir şarkı/ağıt/türkü. vakt-i zamanında yerlerinden, yurtlarından zorla göç ettirilen insanları anlatıyor. türkçesi öğüt, nasihat.



sözleri şöyle:
nê la lao, ne lao, lacê mıno delalo
şin meverde warê mı
nê çê çênê, khê çênê, çena mına delale
çhik meverde zerria mı

zora zora zora zora
ma vetime yi herdanê xora
zora zora surgın kerdime
ta suka qonya

bêjüan heni lal o kherr bime
bêkes bêwayır bêciran bime
bê sır o bêsıtar teyna mendime
se vındime

nê la lao, ne lao, lacê mıno delalo
şin meverde warê mı
nê çê çênê, khê çênê, çena mına delale
çhik meverde zerria mı

vera tiji mıneta sodıri
keremeta kıla adıri
xusayısê çhemi munzuri
ayme xo viri

cirananê nıkay de haştime
ra o rêçha xo vindi nêkeyme
na herdê bımbareki sero şit ra nato eştime

nê la lao, ne lao, lacê mıno delalo
şin meverde warê mı
nê çê çênê, khê çênê, çena mına delale
çhik meverde zerria mı


bunu grupla beraber haymatlos'ta bağıra çağıra söylemek vardı şimdi...
vedat yıldırım bir kez daha hayran etmiştir beni kendisine...
tunceli'de kaldığım süre boyunca en çok dinlediğim, hala da dinlemekten sıkılmadığım bajar tarafından seslendirilmiş, dersim sürgünlerini anlatan türkü..

öyle bir şeyi anlattı ki anadilimden uzak olmanın acısını hissettim bu parçada...