bir çok açıdan hoşuma gitmeyen durumu bünyesinde barındıran hayal yıkma hali. hiç kurmadığım hayal, kurmaya da vaktim ve niyetim yok. sevgiliye sahip bir bünyenin bu hayali kurması için ciddi anlamda takıntılı hislerle birine aşık olması ve sürekli kaybetme dürtüsü ile yaşıyor olması lazım. malum 40 yıllık hetero çifler bile boşanıp başkasıyla evlenebiliyor. ayrıca başlığın eşcinselliğin sonu yoktur kanırtmasına atıf yapması da hoşuma gitmedi, hetero yaşamın mecburiyetine yönelik kabulleniş, orda bir dur dedirtti.

böyle bir şeyin hayalini kurmak yerine olsa olsa ihtimal olarak aklımdan geçiririm belki; o da belki yani. sevgilinin başkasıyla evlenmiş ya da evlenecek olmasının hayalini kurmak yerine reelde karşılaşıp gerçeğiyle yüzleşmek daha mantıklı kanımca. zor olan ve duygu aşınımı yaratan her şeyle yüzleşmeye bayılan bir insanım özümde. ha evlendi mi sebep ve sonuçlarını irdeleyip onu anlamaya çalışmak yerine göt gibi ortada kalışıma yönelik mantıklı çıkarımlar yapmaya çalışırım muhtemelen. benim olan bana kalır abi sonuçta; demek ki benim değilmiş, kendi kaybeder falan.*

altında derin paranoyalar yatan düşünce. sevgili başkasıyla evlenebilir diye düşünen ibne, sevgilinin onu terk edip başka erkeklerin koynunda soluk almasını da pek ala düşünür. bunun sonu yok. neden yanınızda olan sevgilinin tadını çıkaramıyorsunuz?