" yvette biro 1995 kışında budapeşte’de tiyatro ve film akademisi’nde bir sinema atölyesi düzenler. bir gün katılımcılara macar asıllı fransız lucien hervé adlı fotoğrafçının “les trois femmes” ve “le courier solitaire au bord de la seine” fotoğraflarını gösterir. katılımcılardan 1973 doğumlu marcell iványi fotoğrafa bakar ve üç saat sonra elinde bir kağıtla sınıfa geri döner.

biro senaryo fikrini duyar duymaz “işte bu!” der. fakat iványi yaklaşık altı ay boyunca bu senaryo fikrini hayata dökmez. fakat bir gün kısa film arayışı içinde olan televizyon yapımcısı györgy durst ile karşılaşır. durst hikayeyi dinleyince biro’dan farklı bir tepki vermez ve iványi “szél / rüzgâr” için “motor!” der. film bittiğinde ise 1996′nın şubat ayı olmuştur.

filmin adı da aslında iványi’nin ilk karaladığı metinde sürekli “ve rüzgar esiyordu, onlar öylece dikiliyordu. ekranda şunu, şunu görüyorduk ve rüzgar esiyordu” cümlelerini kullanması sonucu ortaya çıkmış. bir yandan da iványi’yi cezbeden aslında rüzgarın nasıl da her şeyi alıp götürüyor oluşuymuş"

bu 7 dakikalık kısa film "fotoğrafın asla bilinemeyeceğine vurgu yapıyor, şaşkın gözlerle size bakan bir kızın fotoğrafında asla neye şaşırdığını bilemeyeceğiniz gibi"


http://www.futuristika.org/multimedia/fi...