bu şehrin meydanlarında, garında, rıhtımında, sensizlik bir türlü yakamı bırakmıyor bütün duraklarında, kahvelerde büyük, küçük yalanların dönüp dönüp vuruyor ansızın vuruyor beni yerden yere yok ettim salındığın billur aynaları şimdi uzun uykuların tam zamanıdır bir yorgan misali örtündüm yalnızlığı bu yılda aşk buraya hiç uğramadı silinsim izim, hiçliğim sokakta kalsın gölgemi yakın, bu dünya beni yok saysın emanet ettim bıraktığın herşeyi dedim siz susuz bırakmayın menekşeyi