ağzına sıçayım. bu biraz istanbul türkçesi gibi oldu. asıl söylenişi aazına sıçiim.*

adını feriha koyduğumun gribi

ananın amı bu aralar o kadar çok geliyor, o kadar çok geliyor ki anlatamam. etmeyi de hiç sevmediğim bir küfürdür kalkıp anasını tanıdığım kendiminkinden bile çok sevdiğim arkadaşlarıma edince yüzümde bir kızarma, morarma oluyor ama kaza kurşunu diyoruz n'apalım.

pis tuvalet terliği!

annen seni doğurmamış sıçmış! sıçmış! (söyleyişe göre annen derken e harfini açık bir şekilde söylemek gerekiyor. ardından doğurmamış derkende ğ ve u harflerini görmezden gelip, o harfini uzatmanız yeterlidir. son olarak sıçmış derken mış ekindeki ı harfınden sonrada a harfi ile ş ye bağlarsanız tam anlamıyla seslendirmiş olacaksınızdır. örnek: annien seni dooooormamış sıçmıaş sıçmıaş. hızlı okuyum başaracaksınız)*

hasiktir... eskiden bok bile diyemezdim, hayat insana her boku öğrettiği gibi küfretmeyi öğretiyor hatta mecbur kıldırıyor.

ananı genelletme bana

amunakodumunu

götünü guatemala'da birleşmiş milletler yetkililierin önünde siksinler orospunun son fırlattığı.

otopsi raporu!!!

gavat
it
şerefsiz
top 3

(bkz: amın evladı)
(bkz: piçin dölü)
(bkz: am pedi)
(bkz: ecdadını sikerün)