beta radio'nun peak albümü. tarzlarını epey s.carey çizgisine çekmişler, bir düet aradı gözlerim hatta.

tongue tied'ın girişi mesela bütünüyle s.carey. her neyse, müzikte böyle etkilenmeler olur diyorum ve albüme kendimi bırakıyorum. zaten ilk şarkıdan sonrası olduğu gibi yokuş aşağı -iyi anlamda-

bee and swans'ı 2.sıraya koymak iyi fikir miydi bilemiyorum, albümden beklentileri o kadar yükseltmişler ki gerisini büyük beklentiyle bekliyorsunuz. sans land pek bunu veremiyor. muhtemelen our reamins'ten vuralım demişler. öyle de olmuş. sans land'de tökezledikten sonra albüm ritmini buluyor. biraz mühendislik eksiği var, bunu da acemiliğe ve mentorlarının olmamasına bağlıyorum. şarkıları daha iyi listeleseler metacritic skoru en az 4 puan daha artardı diye düşünüyorum.

her şeye rağmen gayet iyi bir albüm olmuş, ellerinize sağlık çocuklar.