evde ya da işyerinde çalışırken çoğu insan gibi kağıt kullanıyorum. bu kağıtlarla işim bitince nedense onları yırtıp atma gereği duyuyorum. yani ne bileyim buruşturup ya da oldukları gibi çöpe atabilecekken ben kağıtları illa parça pinçik ettikten sonra çöpe atıyorum. sırf bu yüzden atmamam gereken ya da sonraları bana lazım olabilecek evrakları yırttığım oldu. bu davranışımın sebebini anlayabilmiş değilim. araştırmaya devam edyorum. cevabı bulunca burdan paylaşacağım

eskiden masamda kendi kendime karaladığım şeyleri atomlarına ayırana kadar yırtardım. çünkü ailem okusa hoşuma gitmeyen şeyler olurdu. sonra alışkanlık oldu işte. çöpe ne atacak olsam yırtıyorum. mecburiyetten yaptığım hareket artık zevk veriyor.