şu hayatta bazen kendini hiç beklemediğin şeylerin içinde buluyorsun. bazen hiç yapmam dediğin şeyleri yaparken buluyorsun kendini. bir şeyler olmaya başlıyor ve sen hiçbir şey yapamadan içinde sürükleniyorsun. amerikalı bir adamla tanıştım geçenlerde. ilk başta her şey normaldi, konuşuyorduk. sonra yavaş yavaş romantizm olayları. sonra resmimi çıktı alıp ofis masasına koyduğunu söyledi. şaşırdım tabii, 9000 kilometre uzaktan biri bunu söyleyince... amerikaya gelmiyor musun hiç burda yaşamayı düşünmedin mi durumları. günde birkaç kez yazmalar filan. anlamıyorum. keşke onun bana yaptıklarını sözde eski sevgilim olan o alman adam yapıyor olsaydı. saat farkına rağmen sırf bana sınavımda başarılar dilemek için saatini kurup uyanıyor. neden? neden uzaktaki biri yapıyor bunu yakınımdaki yerine? aslında reddetmem gerekiyor, zaten ona uzaktan ilişki sevmediğimden bahsettim. anlıyor beni ama her gün daha çok bağlanıyor sanki. ayrıca onu kırmak istemiyorum ben. ama sonunda üzülmek de istemiyorum çünkü artık düzgün bir ilişkim olsun ya böyle istediğim zaman elini tutabileceğim birisi olsun hayatımda. çok mu şey istiyorum anlamıyorum ki?