bülent ortaçgil'in bir eseridir, ceylan ertem de çok güzel yorumlamıştır. ceylan ertem'in yorumunu yaklaşık bir haftadır sürekli dinlemekteyim.

boz taşlar önümüzde
cebimizde yalnızlık var
şu dümdüz büyüyen gecede
tek dostumuz yakamozlar

kimsesiz koylar ortasında
her biri başka siyah bu dağların
güneşi yolladık bütün renklerle
oyuncağıyız artık alışkanlıkların

en küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü
içim kıpır kıpır, deniz kıpırtısız

kokuların şarkısı başlar
ne çocuk sesi ne kent uğultusu gelir
miş-li geçmişte sorunlar saklanır
aya dokunmanın tam zamanıdır

içim kıpır kıpır, deniz kıpırtısız

gece giderek yayılmaktadır
yıldızlar herkese göz kırpmaktadır
güzellikler paylaşılmak ister
sevdiğim uzakta belki uyumaktadır

en küçük bir ses bile sanki gök gürültüsü
içim kıpır kıpır, deniz kıpırtısız

marmaris'in 45-50 km batısında yer alan,yatçıların gözde koylarından biridir.

bülent ortaçgil'in yaşadığı yer diye biliyorum. en son duyduğuma göre istanbul-bozburun arası gidip geliyordu. evinin de öyle bir manzarası var ki yat kalkma o balkonda.