ebru gündeş, küçük ibo, mahzun kırmızıgül, özcan deniz.....ve daha bir sürü tipin boy gösterdiği klipli diziler dizili klipler furyası.

işte böyle katlanılması zor işkenceler altında büyüyen bir nesiliz. ne çekmişiz be yavrum. bildiğin işkenceymiş. allı güllü hemide. hoş şimdi de kuzey güney mi dersin öyle bir geçer zaman mı dersin feriha mı dersin onlardan aşağı kalır yanları yok. hepsi birbirinden beter. neyse ki tv seyredecek fazla vaktim yok. aksi halde bütün bu işkencelere maruz kalmamak işten bile değil. maruz kalanlara da sabır diliyorum.

dizide klip çekmekten ziyade her albüme bir film çekmek gibi geliyor bana belki de bundan dolayı albüm genelde karamsar olurdu. belki de bu yüzden doksanlarda filmler hep karamsardır ve belki de bu yüzden hababam sınıfı neşeli aile gibi güldürü yapımlar çok sevildi...

işin kötü yanı o kliplerin çoğu gerçekten de bir diziydi...

yaratıcılığın taban yaptığı, dizilerin karanlık çağlarıydı... * bu diziler genelde arabeskin ve brezilya pembe dizilerinin ensest ilişkilerinden doğan özürlü çocuklar gibiydi. her türkücünün bir dizisi mutlaka olurdu. hatta dizisi olmayana türkücüleri dövüyorlardı. o yıllarda da türkücüler sporla çoğalan tek hücreli organizmalar gibi hızla artıyordu. bu sayede türk televizyonları garip tiplemelere ev sahipliği yaptı. bunlardan bazıları: küçük onur*, küçük ibo*, ibrahim erkal*, alişan*...

aslında bu tutan türkü ve şarkılarla dizi yapma fikrinin kökenleri daha eskilere dayanır. yeşilçam'a bakacak olursak 70'li 80'li yıllarda her tutan türkü/şarkı için bir film yapılıyordu. bu furyanın en öne çıkan isimleri ibrahim tatlıses, ferdi tayfur, orhan gencebay, emel sayın, neşe karaböcek ve daha niceleriydi. türkücü dizilerinin ömrü türkücü fimlerinin ömründen daha kısa sürdü ama. neyseki türk izleyicisi cnbc-e yi keşfetmişti de daha fazla beyin amcıklaması geçirmeden dawson's creek, ally mcbeal gibi diziler imdadımıza yetişmişti.

(bkz:çılgın bediş)