kendi hayatına kendinden bir şeyler eklemeden, sağdan soldan kopya çekerek yaşamaktır. bu durumda aslında kendi hayatını değil başkasının hayatını yaşıyorsundur. geriye adına ya da kişiliğine dair hiçbir şey bırakmadan. ''nasıl bilirdiniz?'' sorusuna klasik ''ee iyi işte'' cevabı kadar samimiyetsiz ve yalan.

hayatı karşına alıp " noluyor, sen mi beni yönetiyorsun ben mi seni" diye soramamaktır. çünkü ezbere yaşamda vakit çabuk geçer. sonra bir bakmışsın tüm çocukluk hayallerin senle birlikte yaşlanmış, ailenin senin üzerine kurduğu evlilik, torun hayalleri ile beraber.

bir nevi ezberi bozamadan iş ev arasında mekik dokumaktır.