coğrafyanın kader sayıldığı coğrafyada, insanlığın sınırlarla sınandığı dünyada, yanında olamadığımız tüm halkların parçası... for those who died alone
pentagram diskografisinin en başarılı şarkılarından biri. grubun, mezarkabul olarak, türkiye dışında yayınlanan ilk ve tek albümleri unspoken'da (2001) ve 2002 yılında yayınlanan bir albümünde bulunur. tam adıyla yazarsak eğer: for those who died alone. tek başına/yalnız ölenler için/anısına, yani.
iki bölüme ayrılabilir şarkı: - ilk 4' 35''; ağıt ve - sonrası; isyan.
tek başına yitip giden ve kâdim toprakla bir olan bütün insanlar için tutulan -tutulması gereken- yas ve gidenlerin ardından zuhur eyleyen -eylemesi gereken- başkaldırı.
ahmed arif şöyle der basübadelmevt şiirinde: "... / ve kızımın, yasaksız ayva tadında / kansız, gözyaşsız, kirsiz, / ölünmez yaratacağım dünyayı..."
insandır; doğar, büyür ve ölür. hayattır; başlar, devam eder ve biter.
öleceksek eğer -ki elbet birgün-, güzel ölünsün. sohrab sepehri'ye kulak verilsin: barışılsın. tanışılsın. yol alınsın. ışık içilsin. sevinilsin.
ekleme: konudan az sapmışım bu müthiş ezgi hasebiyle. türk metal müziğinin mihenk taşlarından biridir bu türkü. üzerinde yaşadığımız, ekmek çıkardığımız, büyüdüğümüz, yürüdüğümüz ve en nihayetinde öldüğümüz şu topraklar üzerinde yapılagelmiş en iyi metal müzik icralarından biridir. pentagram üyeleri yine şöyle müzikler yapsa da kulaklarımızın pası silinse, silinse, silinse.
konusu açılmışken: şöyle harikulade şeyler yapan bir de almora vardı bu diyarlarda. sonra dağıldılar, sustular, gittiler. peh!
coqueteria
bear sikertir