arkadaşken başka, sevgiliyken daha başka şekilde üreyip gün yüzüne çıkan emanet duygu.

zaten hayat yeterince yorarken, yormak için onca insan pusuda bekliyorken; bir de başka bir cephe açıp savaşmak yersiz kanımca. kaprisseverler için kapı orda dediğimdir.

hep daha iyisini, hep daha fazlasını isteyen bir türüz ya... o yüzden kaprisimiz cidden çekilmez. bende yok diyen de ne bileyim... ahahaha

gay olsun ya da olmasın, katlanılmazdır. ne yaparım ne de yapılmasına izin veririm.