eşcinselliğini ileri yaşlarında kabul etmek.

buradaki "ileri" kelimesiyle hangi yaştan ileri çok belirgin olmasa da, genelde yabancı literatürde 40 yaşından sonrası kastedilmiş oluyor. böyle bir yaşa kadar da insanlar genelde evlenmiş, çocuk yapmış oluyorlar, kimileri eşcinselliklerini kabullendikten sonra o evliliği sürdüremez hale gelip boşanıyor, kimileri evli kalıyor fakat karısına açılıyor, kimileri de yuvalarını bozmayıp kimseye de söylemeyip, kaçamak şeklinde eşcinselliklerini yaşayabiliyorlar.

- ülkemiz koşullarında insanlar 14 yaşında kabullendiğinden benim durumum diyebilirim. çünkü kendi eşcinselliğimi 28 - 29 yaşlarımda kabullendim.

şimdi geriye dönüp bakınca keşke bu kadar inatçı olmasaymışım diyorum. her konuda bu böyle tabii. her insanın bir tabiatı vardır, benimde inatçı olmamdı.

ama dayanamıyorum tam işler yoluna girecekken bir anda bir kriz çıkarıveriyorum velveleye veriyorum ortalığı çözebilene aşk olsun.

gelişen teknoloji, sosyal medya, toplumun daha esnek bakışı, ailelerin bir nebze bilinçlenmesi vs artık sıkça rastlanmayan durum. kabullenmenin, içinde bulunduğun sosyal çevre ve aile yapınla sağlam bir bağı olduğunu düşünürsek örneklerinin azalmış olması da doğal.

geç ama kabak çiçeği gibi açılmaktır aslında. çünkü değerlendirilemeyen yıllar ve zamanın acısını çıkarmak için duble hızda koşmayı gerektirir mental olarak...