terim olarak yaygın bir yanlış kullanımdır. doğrusu karadeniz ağzıdır.

hz. muharrem ergin'in türk dil bilgisinden:

" lehçe, bir dilin bilinen ve takip edilebilen tarihinden önce, karanlık bir devrinde kendisinden ayrılmış olup çok büyük ayrılık gösteren kollarına denir. şive bir dilin, bilinen tarihi seyri içinde ayrılmış olup bazı ses ve şekil ayrılıkları gösteren kolları, bir kavmin ayrı kabilelerinin birbirinden farklı konuşmalarıdır. ağız ise, bir şive içinde mevcut olan ve söyleyiş farklarına dayanan küçük kollara, bir memleketin çeşitli bölge ve şehirlerinin kelimeleri söyleyiş bakımından birbirinden ayrı olan konuşmalarına verdiğimiz addır. ağızlarda ses(söyleyiş); şivelerde ses ve şekil; lehçelerde ise ses, şekil ve kelime hazinesinde farklılıklar mevcuttur." demiştir.

lehçe: çuvaşça, yakutça.
şive: kırgızca, kazakça, azeri ce türkiye türkçeleri vs...
türkiye türkçesinin ağızları: karadeniz, konya, istanbul şiveleri vs.

talat tekin gibi ankara türkoloji ekolünden olan türkologlar bu tasnife karşı çıkarlar ki ben de bu tarafı tutmaktayım. kırgızca, kazakça ne şivesi lan? yalan dolan işler. ankara ekolü tüm bunlara türk dilleri der. çuvaşça daha eski, kırgız daha yeni dönemde ana türk dilinden ayrılmıştır diye gerçekliğin saptırıldığına inanmaktayım.

neyse. netice itibariyle şimdilik kesin bir şey var ki karadeniz adında bir şive yok. ağzı var. ağzını yediklerim çok güzel konuşuyorlar. kendilerine karşı derin bir sevgim var. *