çocukluğumuzun o güzel günlerinden minik hatıralar. ne kadar basit şeylerden mutlu olurmuşuz ama.

pazardan anamız yiyelim diye aldığı zaman, beslenmemize meyve olarak konduğu zaman ya da mahallede/köyde bağa-bahçeye daldığımız zamanlar yaptığımız şeydir. hatta bi fotoğrafım bile vardır annem ve kardeşim arkamda ben de kirazları kulaklarıma tutturmuş vaziyette.