eva illouz ve edgar canabas’ın yazdığı pozitif düşünce, pozitif psikoloji ve mindfulness gibi akımlarla mutluluğun peşinde koşuşumuzu ve herkesin kendi mutluluğundan sadece kendisinin sorumlu olduğu inancımızı eleştiren sosyoloji / felsefe kitabı.

diyor ki yaşamın anlamı ve mutluluğun anahtarı olarak gördüğümüz içe dönüş ve bireyselliğe dayalı bu pratikler bizi iyice yalnızlaştırmış bizi mutlu edeceğini vadederken sonuç olarak depresyon ve intiharları arttırmış, devletler ve kurumlar tarafından daha itaatkar çalışanlar ve yurttaşlar olmamız amacıyla kullanılmış.

hayatın amacı mutluluğu kovalamak değil bilgi ve adaleti aramaktır diye de sonuçlandırılmış.

genel olarak bir çok felsefe kitabı gibi işlemeyen durumu çok iyi tarif ediyor ve neden işlemediğini gösteriyor fakat e şimdi ben ne yapmalıyım kısmında genel bir çaresizlikten çok daha ileriye götürmüyor. sanırım ailemize dostlarımıza daha önem verelim sosyal bağlarımızı güçlendirelim eşitsizliklere karşı sesimizi çıkaralım gibi şeyler.

kitapta açıkça belirtilmese de budizm felsefesinin de bir eleştirisi olmuş gibi hissediyorum.

mutlulukla psikolojiyle ilgilenenlere öneririm

https://iletisim.com.tr/kitap/mutlu-yurt...

ingilizcesinin pdf’ini de bırakayım millete yararım olsun
https://psv4.userapi.com/c856216/u16929...

ben de geçen bir kitap okumaya çalıştım. adı joyful militancy. onda da mutlu yoldaş imalatı tarif ediliyor.