kemer

pantolon tutacağı, süsü. alternatifi bedene uygun pantolon seçmek ya da askı takmaktır. bir çeşit hediye paketi bağı gibidir; açılması merak ve ilgi uyandırır. ya da sadece üstünü değiştirmek gibi masum bir anlam da içerebilir.
antalya nın turistik ilçelerinden biridir.
bir zamanlar almanya nın, sonrasında da rusyanın turistik ilçesi olmuş belde.
yıllar öncesinde alman turistlerin en gözde tatil destinasyonuyken, rusların burayı keşfetmesiyle kemer esnafı bir tercih yapmak zorunda kalmıştır. çünkü ruslar ve almanlar birbirini sevmez ve aynı ortamda tatil yapmak istemezler. cebindeki her bir markı hesaplayarak, düşünerek harcayan, ama vefalı, aynı otele 15 yıl boyunca her sene ailece tatile giden ve tatil kültürü oluşmuş almanlara karşı, deli gibi para harcayan, gördüğü herşeyi satın alan ve hatunları almanlardan çok daha güzel olan ruslar bu mücadeleyi kazanır. kemer esnafı alman müşterilerine "rusya dan oğlum gelicek, kemer i boşaltın" der kibarca. ama kısa süre sonra alt ve orta sınıf rusların da kemeri keşfetmesiyle işin tadı kaçar. kemer esnafı pişman olmuştur ama almanlar "hatırlar mısın, bir zamanlar fakir olmadığı halde kovduğun bir müşterin vardı" diyerek başka yerlere yönelirler.
kumaş yada deri versiyonları olan bel bağı ,ince bele takılan ise aynalı olandır.
iki ayak arasında bulunan açmanın üstünü örtmek için yapılan bu ayaklara bağlanan yay şeklinde olan yapıdır. ahşap metal veya betonarme bir yapı olabilir.
dayak unsuru. dayak atanlar tarafından sarınılan eşya. yeşilçam filmlerinde belinden kemerini (kayışını) çıkartıp kızına girişen nice babalar vardır. umarım bu babalar taş olmuşlardır.
90'ların başından başlayarak çocukluğum, ilk gençliğimin geçtiği antalya ilçesi... o zamanlar alman ve iskandinav turist akınıyla son derece seçkindi... sonra ülkece kendimiz ettik, kendimiz bulduk... o usturuplu turistleri bıktırdık, kazıkladık, rahat ettirmedik. gele gele ruslar ve araplar gelmeye başladı. gelen gideni aratır diye boşuna demezler.

altın nar festivalini de unutamam. yıllar boyunca her sene çok sayıda ünlüyü ilçeye çekmeyi başarmıştır bu festival. günümüz yaşam şartlarında rağbet görmeyecekti elbette, söndü gitti.

portakal bahçeleri ve küçük villalarla dolu o güzelim ilçede şimdi her yer beton. otellerin önünden girilen geniş sahil şeridi de iyice daralmış durumda... limanı eskisi gibi değil, ayışığı parkı eskisi gibi değil, discoları zaten ne idüğü belirsiz...

şu sıralar 10-15 km batısındaki çamyuva ve tekirova'da eski kemer hazzı yaşanabilir. inşallah o iki beldeyi de aynı son beklemiyordur...