90'ların başından başlayarak çocukluğum, ilk gençliğimin geçtiği antalya ilçesi... o zamanlar alman ve iskandinav turist akınıyla son derece seçkindi... sonra ülkece kendimiz ettik, kendimiz bulduk... o usturuplu turistleri bıktırdık, kazıkladık, rahat ettirmedik. gele gele ruslar ve araplar gelmeye başladı. gelen gideni aratır diye boşuna demezler.

altın nar festivalini de unutamam. yıllar boyunca her sene çok sayıda ünlüyü ilçeye çekmeyi başarmıştır bu festival. günümüz yaşam şartlarında rağbet görmeyecekti elbette, söndü gitti.

portakal bahçeleri ve küçük villalarla dolu o güzelim ilçede şimdi her yer beton. otellerin önünden girilen geniş sahil şeridi de iyice daralmış durumda... limanı eskisi gibi değil, ayışığı parkı eskisi gibi değil, discoları zaten ne idüğü belirsiz...

şu sıralar 10-15 km batısındaki çamyuva ve tekirova'da eski kemer hazzı yaşanabilir. inşallah o iki beldeyi de aynı son beklemiyordur...