her sevgilinin ilk zamanlar arzu ettiği durumdur. sonsuza dek mutlu yaşadılar dönemi bittikten sonra sevgililer ev içinde birbirlerini en mahrem ayrıntılarına kadar tanımaya başlar. artık rüya bitmiştir ve gerçeklere dayanan bi film başlamıştır. oyuncular ellerindeki senaryoya bağlı kalarak doğaçlama yapabilir ya da gişe yapacağım diye ilişkiyi sonlandırabilir. beraber yaşayacak çiftlerin aklından çıkarmaması gereken en önemli şeyler şunlardır: yalnız kalamama sorunsalı, kendinize ait alanların daralması, hesap verme gibi durumlardır. velhasıl beraber yaşamak hem güzel hem de zor birşeydir... hepinize iyi seyirler!

son 3 ay öncesine kadar yaklaşık 8 aylık bir süreç için de facto olarak, son 3 ay ise resmi olarak gerçekleştirdiğimiz eylem. kolay değildir. ama zor da değildir. tamamen kişilere bağlı olmakla birlikte partnerlerin ayrı bireyler olduğu unutulmadığı ve buna bağlı olarak kişisel alan ''çok fazla'' ihlal edilmediği sürece (her ne kadar kısıtlanmıyor desek de evini, yatağını, düşüncelerini, hislerini ve vucudunu paylaştığın insan sonuçta) gayet de güzel giden şeydir. otogarlarda, dolmuşlarda, sinemalarda, kafelerde geçirilen onlarca saatten sonra aynı evi paylaşıp, birbirini görmek için hiçbir çabaya gerek kalmadan olan bütün gücünü partnerine yansıtabileceğin bir ortam oluşturmaktadır ve karşındaki insanı çok daha iyi tanımana vesile olur. fakat en çok dikkat edilmesi gereken unsur bana göre; ayrı zevkleriniz sadece kendinize ayırdığınız vakitlerinizin olması, olabilmesi. ayrı ayrı arkadaşlarınızla görüşebilmeniz veya kendi başınıza vakit geçirebilmeniz. çünkü bir süre sonra buna ihtiyacınız oluyor. kendinizi birbirinize kapatmayın. birbirinizi tüketmeyin, insan asalak bir yaratık olmaya çok müsait. sadece seviyorsunuz diye sömürülmeyin ve karşınızdakini sömürmeyin maddi ve manevi olarak. ha bir de son olarak sevgiliniz sizinle yaşamasın, siz sevgilinizle birlikte yaşayın.

bir nevi evlenmektir.evlenmek için nasıl iki tarafında hazır olması gerekirse bunun içinde gerekir.her şeyi en baştan düşünüp karar vermek gerekir.sonradan çıkacak pürüzler sevgi ve aşkı sarsabilir.ayrıca bunun için birbirini çok fazla tanımak gerekir.karakteri zıt olan sevgililer yaparsa sonu hüsran ile bitebilir.ekonomik ve manevi riskler göz önünde bulundurulup bu işe kalkışmak en mantıklısı.şahsen ben özgürlüğüme düşkün,tembel,sorumsuz,hemen darlanan,kişisel alan sınırlarına çok fazla değer veren biri olarak bu olaya giremem.çünkü ne bok olduğumu biliyorum.eğer siz kendinize ve sevgilinize güveniyorsanız bunu yapın.size hem maddi hemde manevi olarak büyük kazançlar getirir.lakin dediğim gibi götünüz varsa bu işe girin yoksa mantıklı davranıp ayrı ayrı evlerde kalın.

eğer iki tarafta yalnız yaşamayı karşılayabilecek maddi güce sahipse gereksiz olan durumdur. zaten öyle bir durumda sürekli aynı evin içinde olabilirsiniz ama kendinize ait bir eviniz olursa yalnız kalmak istediğinizde kaçabileceğiniz bir yer olur. ayrıca eşcinsel olduğunuzu saklamaya çalışıyorsanız belli bir yaştan sonra bir erkekle aynı evde yaşamak durumu zorlaştırabilir.

ailelerimiz ev arkadaşı numarasını kaç sene boyunca yerler, ne zaman bu kızların ikisi de niye evlenmiyor yahu diye düşünmeye başlarlar gibi hesaplar yaptıran düşünce. işin ilişki yönüne gelirsek, senelerdir birlikte yaşamak ilişkiyi kötü etkiler sözlerini duyarak yetişmiş bir nesil olarak bu konuda fobisi olmayan yoktur sanırım.

iki gün önce karar verdiğimiz durum, ev aramaya başladık bile; hadi hayırlısı.

evinizi bekar evi etiketinden kurtaran durumdur.

önce duvarların rengi değişir,duvardaki resimler değişir, hatta topyekün ev değişir. yıllarca yalnız bira kutuları ve kirli çorapların olduğu parkelerde artık, üzerinde sürahisi bile olan bir sehpa yer alır.

ailenizden farklı bir şehirde yaşıyorsanız; çok rahat yürütebileceğiniz bir durumdur.

tabii kendinize ve sevgilinize güveniyorsanız.

hayatımda sadece bir kere 3 yıl kadar yapmış olduğum, şimdilerde pek bir özlediğimdir. aileyle yaşamak rahat ama sıkıcı, ev arkadaşı desen illaki kavga edilinip evler ayrılıyor. yalnız yaşamak bir süre sonra kafayı yedirtiyor. sanırım en iyisi sevgiliyle yaşamak. hele ki sevgilin eğlenceli bir insansa tadından yenmez, evde asla sıkılmazsın.

kanlı pıçaklı 3 yıl sürer. arada küsersiniz, dehşet kavga edersiniz aylar sonra birbirinize dönersiniz. yine yaşamaya başlarsınız. sonra biter. bitmiş olduğunu fark edersiniz. hatta ondan şimdi nefret bile edersiniz.
ama hâlâ dönüp baktığınızda "güzeldi be" dersiniz. birlikte yaşamak böyle bi şey.