birisi yazmış, ne güzel günlerdi... liseden kaçıp tantuniciye dönerciye gitmek.
bizim dönemler döner daha revaçtaydı, dershanelerin yanına ikili üçlü dizilirlerdi. onlardan biraz daha uzakta kendi halinde bir tantunicimiz vardı. ragıb abi. hep bize boldan boldan koyardı, biz de hep ona giderdik beş arkadaş. sonra eşi intihar edince dükkanı kapatıp bosna'ya yerleşti. sanki bizden de bir şey koparıp gitti. bir daha hiçbir tantuni onunkiler kadar güzel tatmadı bana.
o beş arkadaştan ikisiyle arada görüşürüz. bana gelirler, tavada yufka ekmek ve tantuni yaparım. ragıb abi gibi bol bol koyarım. ve tabii ki olmazsa olmaz domatesi üstünde. yanına da bol sumaklı soğan. ragıb abi manaklarımızın içine maydonoz koymamıza kızardı. piç ettiniz manağı diye. maydonoz koymayız o yüzden.
gençlik güzel şey be. öyleydi yani, eskiden.