kısaca izlenilirlik hissi diyebiliriz sanırım. genelde herkesin hayatının bir ya da uzunca bir döneminde kıllandığı sendromdur. bende de the truman show u izlemeden önce vuku bulmuştur bu durum. tvde reklamı bile olmayan bi gıdanın ben aldığımdan itibaren satış patlaması ve hiçbir yerde bulamamak (bkz: probis ) gibi aslında insanların daha önce ilgisini çekmeyen yiyecek, giyecek, müzik, saç rengi vb vb her şeyin bir anda anlamsızca moda olması. sokakta herkesin sana aslında seni tanıyormuş gibi bakması. "madem herkes beni izliyor burnumu karıştırıp koltuğun altına sürmeyeyim" düşüncesi ya da "bari bi şeyler de yapiyim da beni sevsinler" şapşallığı. eğer truman showvari bi tv programıysa hayatım, yazık 26 yıldır ekşınsız,reytingsiz, sıradan bir hayatı izlemek, izletmek.