when nietzsche wept

nietzche, breuer, freud üçlüsünün müthiş diyaloglarının kısmen gerçek kısmen kurgusal bir biçimde verildiği irvin yalom romanı. kabullenişi öğreniyorsunuz bu kitapla, yalnız bu kabulleniş, ümitsiz bir kabulleniş olmuyor. felsefenin, edebiyatla da yapılabileceğini gösteren, psikolojiye biraz olsun meraklı olan insanların sıkılmadan okuyacağı, herkesin kütüphanesinde bulunması gereken bir başyapıt.
"acı çeken dostuna dinlenmesi için yer göster. ama dikkat et, yatak sert olsun!" sözlerini edindiğim güzel kitap.
irvin d. yalom kitaplarından biridir. yazılışı kurgusal ile gerçekliği bir arada verir (platon'un şölen kitabında olduğu gibi). karakterler ve düşünceleri gerçek fakat karşılaşmaları, diyalogları kimi zaman kurgusal kimi zaman gerçektir. nietzsche nin kendi dili okuma yönünden herkes için kolay olmadığından, yeni başlayanlar için iyi bir kitaptır. 90 dakikada nietzsche kitaplarının ciddi versiyonudur da diyebiliriz.
haftanın kitabıydı,tekrar okunmak üzere kitaplığa kaldırılıldı. hayatın anlamının yok olduğu ve insanın kendini ümitsiz hissettiği zamanlarda sihirli değnek gibi gelecek bir kitap. okuduktan sonra anlıyorsun ki dünyaya bir kez gelmişsin ve bu sonsuz evrenin bir parçası olmak en büyük şansın, kalkmalısın ve sıyrılmalısın düşüncelerinden. hiçbir şey hayalinde canlandırdığın kadar daha kötü değil, ve kimse hayatını gelip mucizevi bir şekilde iyileştirmeyecek. kaderin senin ellerinde, hayatı çıkmaza sokmaktansa yeniden anlamlandırmaya başlamak için işe kendini sevmekle başlamalısın. alıntılar yapmak gerekirse :

''birden doğrulup çevreme baktığımda kimsenin yanımda olmadığını, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum.''

''kuşkusuz birilerine inandı ve kendini onlara açtı. yoksa ortada ihanet diye bir şey olmazdı.''

"neysen o ol. gerçekler olmadan kişi kim ya da ne olduğunu nasıl keşfedebilir?''

''gerçeğin düşmanı yalanlar değil, inançlardır''

''kayalığa yapışan bir midyenin direnme gücü var onda''

''insan dostunu, düşmanından daha zor affediyor''

ve daha altını çizmediğim çokça güzel alıntılar, çokça tavsiye edilir.
doğru zamanda okuduğum ve beni derinden etkileyen bir kitaptır..sonrasında hayatımı sorgulamama neden olmuştur..
“güvenlik içinde yaşamak tehlikelidir.”
“evrensel bakış her zaman trajedinin etkisini dağıtır. yeterince yükseğe tırmanabilirsek, o trajedinin artık trajik görünmediği bir yüksekliğe erişebiliriz.”
..gibi cümleleri okurken altını çizip durup düşünmeme nedendir..