geçen yaz, yeğenime söyledim. aa şimdi anladım dedi :)

acildim sonra kapandim dolap gibi ama hic gay olmam disinda da annemin istediği evlat olamayacagim icin cok da sey degil yani.

her ailenin dinamikleri farklı. söylenmeli veya söylenmemeli diyebilmek için o dinamikleri bilmek gerekiyor. bu durumu en iyi bilecek kişide aslında kendimiz.

nacizane tavsiyem aileniz çok açık görüşlü dahi olsa ekonomik özgürlüğünüzü kazanmadan açılmayın. duyacağınız şeyler sizi üzebilir, terkedip gitmek isteyebilirsiniz. ama ekonomik özgürlüğünüz yoksa aynı evde yaşamak eziyete dönüşebilir.

ailemin çok büyük tepki vereceğini zannetmiyorum ama beni asil dusunduren tvde, sosyal medyada her homofobik yorum gorduklerinde, asla evlenip cocugum olmayacagini bildiklerinde benim icin uzulecek olmalari. o yuzden onlari boyle bir duygusal yükün altina sokmak istemiyorum

genç geylere tavsiyem asla nasıl tepki vereceklerini bilmediğiniz için yapmayın. en azından onlardan ekonomik olarak bağımsız olana kadar yapmayın.
hoş ondan sonra da yapmaya bilirsiniz. 40 yaşında biri olarak yapmayı asla düşünmedim ve düşünmüyorum. bu size iki yüzlülük gibi gelebilir ama hayata baktıkları pencere çok başka. bu saatten sonra da değiştiremezler. gerçi bu yaşıma kadar kız arkadaş diye kimseyi onlarla tanıştırmadım. birde bir filmde şey demişti anneler her zaman bilirler.ama gerçeğin kendilerine bile söyleyemezler.
unutmadan aileniz sizi çok seviyor olsa bile sizin gösterdiğiniz hetero evladı seviyorlar gay evladı değil. o yüzden dertsiz başınıza dert almayın.