benim için "bir müzik grubu"ndan çok çok ötesi.
yalnızlık, hüzün, yollar, güzellik, keder; her şey ve dünyanın sonu.

markus stock (ki ulf theodor schwadorf adını kullanmakta) kuruyor grubu. grubu daha sonra katılanlarla beraber artık "doom metal" olarak anılacak türden müzikler yapmaya başlıyorlar. ha, sade doom metal olarak sınırlandırmak pek yanlış bir hareket elbette.

grubun diskografisi şöyle:
...der wie ein blitz vom himmel fiel... (demo 1995)
a wintersunset... (1996)
songs of moors and misty fields (1997)
where at night the wood grouse plays (1999)
drei auszüge aus weiland (ep 2002)
weiland (2002)
a retrospective... (2006) (toplama albüm)

weiland ardından, ulf grubu dağıtıyor. ancak yine de müzikler yapmaya devam ediyor kurduğu yeni gruplarda.

2010 yılında yayınlanan whom the moon a nightsong sings toplama albümünde büyük bir sürpriz de var: empyrium!
bu albümdeki the days before the fall şarkısıyla birlikte empyrium "geri geldik!" müjdesi veriyor ve 2011 yılı içerisinde de konserler vermeye başlıyor.


muazzam bir şeydir empyrium.

zaman zaman isyanımın sesi olan grup.

yaşam gereksinimlerini tamamlamaya yardımcı olan nadir gruplardan bir tanesi olmaktadır kendileri.

yer yüzünde konser vermesi yasaklanan tek gruptur.
her konserinde intihar edenler oluyormuş arkadaş.

doom metal'in kralıdır.

(bkz: the yearning)
(bkz: the ensemble of silence)
(bkz: lover s grief)
(bkz: ode to melancoly)

the ensemble of silence, hayatım gözümün önünden geçeceği an fonda çalıcak parçamın sahipleridir.

grubun waldpoesie adlı 14 dakikalık şarkısından sonra intihar için gerekli bütün ruh halini kolayca edinebilirsiniz.

(bkz: dying brokenhearted)