kaburgaları, omurları ve bilimum iç organları delip geçerek yaşanmak istenen bütünleşme hissi.

çok uzun zamandır sarılmayınca, dahası sarılamayınca böyle olur ve de bilen bilir; bu şekilde devam etmek çok zordur.

çok uzun sarılmamış olmaktan değil de, inanılmaz bir ten uyumu bulunca yaşadığım olağanüstü bir durumdur.
bir kişide yaşamıştım; unutulmaz aşkım.
başka bir tende öyle sıkı ve uzun süreli sarılma isteği duymamıştım.
bir daha olur mu bilmiyorum...

"fatality mi yapıyon abi?" diye sormama sebep olan ilginç başlık. demek ki aşık olmak lazımmış, ben sığ yaşıyormuşum dünyayı.

dokunuşunla onu adeta yok etmek, hatta beraber yok olmaktır. birlikte var olabilmek adına göze aldığımız yok oluşlardır bizi birbirimize sarıp sarmalayan, yok olurken kaybettiğimiz kendimizi yeniden onda bulabilmek adına.

sarıldığınız kişiyi çooookkk sevdiğinizi gösteren histir. karşınızdaki kişi de aynısını yapıyorsa yapışın ona, bırakmayın. bir de bu hisle ilgili şöyle bir gözlemde bulundum: bir topluluktan ayrılırken vedalaşmak için en sona bırakılan kişi, genelde bu şekilde sevdiğimiz insanlar oluyor. herkesle hafif bir tokalaşma ya da sarılma yapılırken, bu en sona bırakılan kişiye adeta "ayı yavrusunu severken öldürürmüş" şeklinde sarılıyoruz *

flash olmak gerekiyor galiba veya quicksilver, o zaman yapılabilir, o zaman başarılabilir bu sarılma hissi eylemi

bear hug yapma zamanı geldiğinin işaretidir.

kendi oryantasyonunu benimle kesfeden hatun kisinin,bu coskulu duygu yogunlugundan olsa gerek, kemiklerimi kırarcasına tamamladıgı eylem.