elde avuçta tutulamayandan, çoğu zaman iç kurutan bir pişmanlıkla; istemeyerek vaçgeçme halidir.

hiç konuşmadan susarak iletişimin bile yettiği yüksek hoşlantı seyrinde, birini kolay kolay gözden çıkarmak mümkün değildir. ancak nasıl davranması konusunda karar verme aşamasına gelememiş adamı rahat bırakıp, gidişine ses çıkarmamak yehane seçenekli yoldur. yoksa bu seyre, kimse keyfinden göz yummaz.

karşılıklı bir hoşlanma söz konusu değilse, kişi hem karşındakiyle hem kendisiyle bir süre cebelleştikten sonra genelde yaşanan bırakma eylemidir.

serbest bırakma kararı veren hakimin gizli eşcinsel olduğunu gösterir. sırf hoşlandı diye serbest bırakması toplumsal adalet duygusunu zedeler. suçla mücadelede zaaf yaratır. kimseye kara kaşı kara gözü, kaslı vücudu ve edeleli kolları için iltimas geçilmemelidir.
mülkün temeli adalettir. adele değil. evet.

tek taraflı bir çaba içinde olduğunuzu anladığınızda yol yakınken gerçekleştirilmesi gereken eylem.en azından kendinizi daha fazla komik duruma düşürmemek adına yapılmalı.zaten ne yaparsanız yapın sonuç büyük ihtimalle aynı olacaktır.
siz iki adım attığınız da karşınızdakinden bir adım bile gelmiyorsa ,o işten hayır gelmeyeceğini kabul etmek gerekir.(bkz:üç adım kuralı)*.

şu anda yaptığım. bekliyorum, o yazmadıkça yazmıyor, onu ürkütüp kaçırmamaya çalışıyorum. sevdiğim adam beni sevgilisi olarak görmek istemiyorsa hayatında görmek istediği gibi kalmayı tercih ederim. yeter ki hayatımda kalsın...