lungs ve ceremonials gibi iki dev projeden sonra gelen şaşırtıcı, küstah, şehvetli ama bir o kadar da yalın bir florence and the machine albümü. öze dönüşle birlikte, özündeki tutkuları serbest bırakan, daha savunmasız, daha çıplak ama nihayetinde sade ve yine de özgün bir florence welch karşımızda. tüm sanatçılarda gözlemlenen ortaya saçmacı tavır burada duygu ve tutku bazında tüm çıplaklığıyla karşımızda. yüzümüde tokat gibi patlayan bir kadın ve fazlası bu albümde.