her sahnesiyle, müzikleriyle, esprileriyle ''herhalde bu filmi ben yapsam bu kadar olurdu!'' dediğim, son 3 aydır baş ucu yaptığım enfes film. filmin uyarlandığı kitap yine bir o kadar başarılı bulduğum he's just not that into you'yu yazanlardan liz tucillo olduğundan şaşırtmadı.
klasikten bir tık iyi bi chick flick beklerken çıktıktan sonra (ve hala) ''hayatımın filmi!'' diye gezmeme sebep oldu aylardır. rebel wilson ve yine harikalığından mı bahsetsem, yoksa daha bar'a girer girmez arkada çalan worth it ile kendimi kaybetmemden m, yoksa alice kızımızın cinsel uyanışını yaşadığı sahne ve ardından bilinmeyen cevher charli xcx - super love çalması mı...
tabi ne yazık ki alice kızımız gibi bir ilişkiden diğerine, hop ayrılınca da hoş abilerin kollarına atlayamadık, her gece o barda şu partyde olamadık malum gerçek hayat-ama zaten ben film boyunca robin'le özleştirdim kendimi sorun olmadı. kaldı ki, alice kızımız filmin 120 dksı boyunca sürekli bir erkek ile tam olma, resmi tamamlayacağı kafasında-oysa kı aslında hem filmin vermek istediği ve sonda verdiği mesaj hem de hakim olan düşünce ''yalnız başına da yeterlisin''. anca son yarım saatte bunun farkına varıyor ve dahası, okuduğu wild'ın da verdiği gazla olsa gerek yalnız kurt moduna geçiyor.
her sahnesi ayrı güzel, ayrı incelenmeli. en başarılarından biri, ''neden 10 tane dating sitesine üyesin?''.
yazarın notu: ha bir de bu filmin ben de öyle bir yeri var ki...itiraf tadında. dating olaylarını tam son kez ve ciddi olarak bırakmışken tanıştığım, (o zaman) 1,5 ay boyunca haftada 4-5 kere görüştüğüm, her şey yolunda gider (gibi), sonunda ''birileri var''a inandığım ''biriyle'' her zamanki gibi sinemada izledim filmi. bu filmden birkaç gün sonra kendisini daha az görmeye başladım; konuşmaları kısaldı ve samimiyetsizleşti, en son kendisi bayağı bayağı (kendiliğince) yok oldu benden. resmen, adamla sinemaya diye gelecek 2-3 haftamın özetine gitmişim, üzerine bi de buna katıla katıla gülüp, bayılarak izlemişim haberim yokmuş ya. teşekkürler hollywood.
fatgalcga