barfi ile tekrar aklıma gelmiş öğrenmek istediğim sağır-dilsiz bireylerin iletişim için kullandıkları dil. diğer öğrenmek istediğim ise körler alfabesidir.

işitme ve konuşma engelliler için sessiz film yarışması projesi için öğrenmeye başladığım dil. konuşamayan biriyle iletişim kurabilmenizin yanısıra günlük hayatta çocuklarla, yaşlılarla, esnafla, gece gürültülü barlarda hatta hayvanlarla iletişimimi inanılmaz kolaylaştırdığını söyleyebilirim. çok manidar hareketler var mesela polis ve fatura kelimelerinin hareketlerinin aynı olması gibi. benim gibi yüksek sesle konuşmayı sevmeyenler için de uzaktakiyle anlaşmayı da mümkün kılıyor. öğrenin, öğretin.

ara sıra aklıma gelip neden öğrenmiyorum ki ben bunu dediğim sessizliğin dili. sonra kim öğretecek, acaba devam ettirebilir miyim diye düşünürken aklımdan uçup giden.

aklıma candan erçetin'in "onlar yanlış biliyor" şarkısını ve mert fırat'ın "başka dilde aşk" filmlerinden sonra heves edip beceremediğim öğrenilesi beden dili

babamla konuşmak zorunda kaldığım zaman kullandığım dil.

özellikle asl (american sign language) amerkan işaret dili aklıma geliyor. bu işaret diliyle çeşitli şempaze ve gorillere de konuşma öğretilmeye çalışıldı ve bir noktaya kadar da öğretildi.

plemyayla parmağı gözümüze gözümüze sokmuştur.

dio'nun hayatımıza soktuğu ülkücülerde kurt versiyonu olan metalci işareti, uluslararası işaret dilinde 'seni seviyorum' demek. her ülkenin dili gibi işaret dili de farklı oluyor... hatta trabzonlu, kayserili, egeli işaret dilleri de mevcut. işitme ve konuşma engelliler isimler yerine kişinin alışkanlıklarına, karakterlerine göre bir lakap takıp tek hareketlik bir isim veriyorlar. benim adımın hareketi omuz silkmek...