plastik cerrahinin nimetlerini sonuna kadar kullanmış, estetikten sonra şişme ördeklere benzeyenlere nazaran mükemmel bir iş çıkmış ortaya.

son şarkısını da the great gatsby için çekmiştir.

farklı boylarda gökkuşağı bayrağı tabi ki. eğer lgbt odaklı bir site olduğunu iddia ediyorsa en önemli ikon bu değil de nedir?

ara sıra aklıma gelip neden öğrenmiyorum ki ben bunu dediğim sessizliğin dili. sonra kim öğretecek, acaba devam ettirebilir miyim diye düşünürken aklımdan uçup giden.

görselliğiyle ardından gelen çoğu oyunu etkilemiş, olay örgüsü olsun, anlatımı olsun iki boyutlu bir platform oyunundan beklenenin çok üzerinde bir iş çıkaran, karanlık bir çocuğun serüvenini anlatan yenilikçi bir oyun. tim burton eseriymiş gibi ürkütücü ama kendine çekici bir atmosferi var.

çoğu oyun inceleme sitesine göre 2010 yılının en iyi oyunu. en azından steam den bir demosu indirilip denenmeli.

kitabı içeriği, bilgisi, kendisine katacağı şeyler için değil de kokusu, estetiği, boku püsürü için alanların anlamayacağı şeydir. e kitabın ağırsızlığı, küçük bir alana sığdırdığı inanılmaz bilgi deposu kimsenin umurunda değil anlaşılan.

önemli olan evdeki kütüphane ile gelen geçene hava atmak, fabrika makinesi kokusuyla orgazm olmak.

neden buraları bu kadar tenha diye hayıflanmama neden olmuş başlık.

küçücük telefon ekranlarında okumak yerine, tek şarjla haftalarca dayanan bir kindle ile okunması elzem olan geleceğin kitap versiyonu. sayfa kokusu fetişi olanlar için uzak durulması gerekenler listesinde.

biletler alınmışken konseri gezi olaylarına dayandırılarak iptal edilen grup. pek tabi biraz araştırılınca gezi, satışların altlarda olmasının güzel bir bahanesi olmuş. yarın öbür gün, gezi parkı'nın götünün dibindeki inönü stadyumu'nda biletleri peynir ekmek gibi satılan iron maiden konserini yapmasını bilirler bu çok duyarlı şirketler.

kültürüyle kendisine çeken abd beni ayartmaya çalışsa da; sadece diline bile kendimi kollarına atacağım almanya birinci sıradadır.

içinde 'ibneler futbol sevmez' modunda klişeler bulunsa dahi dünyada yapılmış en iyi dostluk-aşk filmdir benim gözümde. '90 ların güney londra'sının o alt tabaka insanları, thames nehri kıyısı binaları insanı içine çekiyor. jamie ve ste bir yandan saf duygularıyla kendilerini keşfetmeye başlarken, bir yandan da queer tanımının insanlar üzerindeki düşünceleriyle yüzleşiyorlar. kişiler ve olayların doğurduğu sonuçlar gerçekçi işlense de sonunu en büyük eşcinsel klişelerinden (acıklı biten random gay filmleri) uzak tutarak umursamaz bir mutlulukla bitiriyor. ee bunun neresi gerçekçi değil derseniz cevabı çok basit. günümüzde dahi homofobik tutumuyla parlayan ingiltere'nin, bir de 90 lı yıllarının güney londra'sında mutlu bir son olmaz, olursa da gerçekçi olmaz. ayrıca film sonunda pek çok soruyla birlikte bitiyor. annesinin ani kararlar vermesinin altında bir gizlilik var mı, ste'nin babası bu olaylara ne der, jamie gidince ste ne halt yapar? filmin arkasındakiler bunu pek düşünmüyor ve içinizden geleni yapın belki homofobi görünmez olur imajıyla pollyannavari bir son ile noktayı koyuyor.

son olarak film zaten tek başına insanın içini mutlulukla doldurmasına rağmen bir de üstüne mama cass'in muhteşem sesinden muhteşem şarkıları da eklenince unutulmaz bir iş ortaya çıkmış oluyor.

chris isherwood - a single man

filmi izledikten sonra okunması elzem oldu.

aşk aşktır t-shirtünü giyen adamı satın alma butonunu bulamadığım site. sayfanın dizayn hatası olsa gerek.

türü post rock olacak da şarkı güzel olmayacak

"adaş"

sorun şu ki ne isimlerimiz aynı ne de yakınız