garip bir şekilde bende yeni yeni başlamış olan huy. hayır zaten ota boka ağlayan bir adamımdır ama kliplerde hiç olmazdı. demin küçük ibo nun bilemezsin isimli şarkısını dinlerken buldum kendimi. ağla ağla, salya sümük oldu her tarafım. bir de ağlarken "ay yavrum ne kadersiz çocukmuşsun!" dediğim oldu, bir an küçük ibonun gerçek olduğunu düşünüp. daha sonradan bunu bir klip olduğunu ve saçmaladığımı anladım. hayır normalde de ben küçük iboyu dinleyen bir insan da değilimdir, bir arkadaşa komik bir videosunun linkini yollamaya çalışırken denk geldim ve oturup ciddi ciddi izleyip, dinledim.

emre altuğ'un aşk-ı kıyamet gibi enfes şarkıların enfes klibi örnektir mesela. benim hayatıma dair içime dokunan unsur/söz/konu varsa ağlayabilirim ama tek başımayken, başkalarının yanındaysa toz kaçar!