melis danışmend 'in "biraz gülmek istiyordum" adlı albümünün bence en güzel parçası. özellikle "aslında içinde makul bir insan var..." kısmını şarkıyla söylemek çok keyif verici.

"aslında içinde bir yerde makul insan var
ama duruyor öyle kim bilir neye yarar
bir kere geldik bir kere hayata
elimi tutmaya çekindin daima"

melis danışmend'in son albümü biraz gülmek istiyordum'un çıkış parçası.
bu da parçanın birkaç gün önce youtube'a eklenen yepisyeni klibi:

(bkz: feriştahın fentezileri)
(bkz: bir orman ürünü olarak numan)

ispanyolca ve portekizcesi mesa, italyancasi mensa olan latince kökenli sözcük.

(bkz: dört kişilik) * * * * * * *

yemek yemek, çalışmak gibi amaçların yanı sıra, eşyaları belli bir yükseklikte tutmak için de kullanılan eşya.

aslında içimdeki o makul insanın içini burum burum buran şarkı... melis danişmend'in sesindeki olağanüstü duruluk, şarkının huzur veren müziği, sözlerin hatırlattığı acı tatlı anlar, insanlar... enfestir efendim... dinleyiniz, dinletiniz bu şarkıyı!