maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi

saçma bir piramittir. saçma demeyeyim de outdated. 1940'larda (ki daha postmodernizmin p si yoktu ortada. postmodernizmden etkilenmeyen bir psikoloji ya da herhangi insana ait bir bilimin ortaya attığı bir teoriyi önemsemek şu an epey saçma geliyor bana) oluşturulan bu piramitteki önermeler hiyerarşik düzendedir, bir adım tamamlanmadan öbürüne geçemezsiniz ki "tamamlamak" da ayrı bir muamma. listedeki ihtiyaçların hepsi çevreye, kişiye, bağlama göre değişebilen dinamik bir yapıdalar. hani olur ya ben fizyolojik ve güvenlik ihtiyacımı karşıladıysam sevgi ve saygıyı atlayıp kendini gerçekleştirme adımına geçmek isteyebilirim, ama piramit öyle demez, "hoop dur annem, sırada ait olma ihtiyacı var" der. bir nevi determinizm oluyor bence. hoş diğil.
kız benimkinin en tepesinde pringles var. zam gelmiş on tl olmuş. özgürce ve düşünmeden pringles satın alabildiğim gün kendimi gerçekleştirmiş, tekamül etmiş ve nirvanaya ulaşmış olacağım. benim hayat amacım da bu mk. 10 tl ne ay!
lise talebesi iken felsefe derslerinde hep tartışırdık bu piramiti