yıllardır kullandığım stres atma aracım. arkadaşlarla birlikte bayrak yarışı oynandığında eski atari salonlarında aldığınız zevkin aynısını almanız garanti.

an itibariyle hastalığım nedeniyle yattığım yerden oynadığım oyun. o oyunu bilenler yattığın yerden nasıl oynuyorsun diyeceklerdir, valla baba yorgun diyerekten railgunu bol bir yere sotelendim geleni alıyorum aşağı. ne stres kalıyor ne gam. * * *

bu oyunda benim yenecek adam tanımıyorum .

(bkz: hey gidi günler hey)

lise yıllarımda oyun muhabbeti açıldığında heyecanla anlattığımı anımsadığım tek oyun , oynarken epey gerildiğimi bilirim

görmemle birlikte eski günlerin bir film şeridi gibi gözümün önünden geçmesini sağlamış başlıktır. kocaman da sırıtmama sebep olmuştur çünkü bok gibi oynardım.*

"arena" sız yetim kalmış başlıktır. yine de ilk göz ağrım quake 2 nin gelişmiş hali olarak gördüğüm, artık nostaljik kalmış oyun.