radical optimism

psychedelia türünde pop albümü olarak aylardır pr'ı yapılan ama içinde adam akıllı psychedelia formda şarkı olmayan dua lia albümü. çok acayip şarkılar duyulacağı şeklinde bir algı oluştu. bir kaç şarkıya disco funk korka korka da olsa az miktarda eklenmiş ama sanırım aşırısı fazlaya kaçar diye bir çekince olmuş. keşke adam akıllı bu havaya girilseymiş. end of an era eh işte fena değil ama genel olarak şarkılarda zayıf bir hava hakim.

ben baya baya rock n roll, grove, disco, funk şarkılar duyarım diye bekliyordum. belki bundan sonraki şarkı beni şaşırtır diye diye beklerken çat diye albüm bitti. kafam karışık iyi mi kötü mü karar veremedim. kevin parker dua lila iş birliği beni kesmedi özetle.

bangır bangır kendini belli eden ben burdayım diyen ve en sevdiğim tekli hala training season.
1 Entry Daha