yaşadığımız çok önemli bir durumdur. eskiden, 2005 yılında ilk kez porno izlediğim zamanlarda, gördüğüm erkeklere aşık olduğumu, şehvetten çok yalnızlığımın azaldığını, sevildiğimi falan düşünürdüm. örneğin pedro andreas ve daniel marvin çiftinden çok hoşlanırdım. şimdi bakıyorum, o kadar ruhsuz ve düz geliyor ki pornolar. hiç hissederek seks yapılmıyor, sokma çıkarmadan ibaret. hornet'e bakıyorum, herkes seks arıyor, kimse tanışıp konuşmak istemiyor. pornocu olmayanların bulunduğu eşcinsel sahneleri ilginç geliyor, örneğin sense8'teki sahneler, ama onlar da bir süre sonra sıkıcılaşmaya başlıyor. internette eşcinsellerin olduğu siteleri buluyoruz, sohbet etmeye çalışıyoruz, bir süre sonra salak salak nedenlerden dolayı kavga edip küsüyoruz.

iyi misiniz? ben değilim.

işin ilginci, bir yandaki insanlar günde 10 kez öpüşüp sevişme şansı buluyorken, bir yandaki insanlar mastürbasyon bile yapamıyor. ne kadar ilginç bir dünya.

tüketim çağının getirilerinden biridir. saniyeler içerisinde dünyanın diğer ucuna ulaşıldığı dönemde, saniyeler içinde tanışılıp, dakikalar içerisinde yatağa girilip, on dakika içerisinde seks yapılıp, bir saat sonra unutulup giden ps oyun karakterleri halini aldık.
robot yapılsın, filmlerde kukla değil bilgisayar kullanılsın, buradan osurayım ekvatora kadar sesi gitsin taleplerinde bulunan insan ırkının geldiği ve daha da kötüye gideceği son noktadır.
hak ettik hep beraber, söylenmeyin.
itiraz edin; uzun sevişin, sarılın, koklayın. hayat bu belki uzun yıllar bir daha görüşemezsiniz. değil mi bankacibear