bu benim ve napıcam hiç bilmiyorum, çok utanıyorum :(

bunca ar perdesi yırtılmışın arasında bir güneş gibi parlayan bu utangaç insanlar bana umut aşılıyor. bence, insanı sevimli kılan en güzel duygulardan biri de utangaçlıktır. fakat bu duygu hayatımızı olumsuz etkileyecek duruma geldiyse bir uzman desteği almak gerekir herhalde.

squatlı kalça kesmek varken utanan da ne bileyim...

artık ben değilim, zaten salonda benim tiplemem de yok. ama sürekli hornetten taciz ettiğim çocukla aynı salondayız. beni gördü ama allahtan bir şey demedi xd. öyle yniii

utanmak değil de son zamanlarda çok üşengeçliğim üzerimde, gitmeye üşeniyorum