bu günü perşembe olarak gösteriyor tarihler ama ben pazar olsun istiyorum.
bir pencereden bakıyorum, hani şu iyonya mavisiyle boyadığım pencereden…
söz ve davranışların içinde boğulmamaya, yüzmeye, üstlerinden uçmaya çalışıyorum. korkmuyor değilim elbette.

rakıyı en son tekirdağ'da içmiştim, bir kere daha deneyebilirim. buzlu ve sulayarak içemiyorum ama sonrası fena...

...''hiç masal olmamış tenimde bilerek, fark ederek dolaştırdığın parmaklarını seviyordum. onları merak ediyordum. bana vereceklerini, daha da vereceklerini istiyordum. neden bencillik olsundu bu? sana ne kadar uzağım, bana ne kadar yakınsını saklamayan, utanmayan aşk değil miydi?''...

''herşeyi bırakıp gitme isteği'', herşeyi bırakıp gitmeye dönüşmediğinde, istek sürecinde kabaran duyguları kıça dolayıp mangala oturmuş gibi kalakalmaktır. ''bir gün boş bir vagona gizlice bindim''

bana iki uçlu bir planın süreci gibi geliyor. herkesin beklediği, devlet, kandil ve imralının ortak bir noktada uzlaşması ama bunun asla olamayacağı açık. bence ''yeni imralı süreci'', öcalan'ın artık tasfiye edilmek istenmesi sürecidir.

sömürüye dayanan sistemlerin derin hayal kırıklıkları yarattığı bireyin polyannacılığı.

yani dediğim gibi çömezliğim bitsin diye yazmaya oturuyorum ama sevgili mordred ta oradan tacizleriyle ne yazacağımı unutturuyor*. bugünkü 173 milyon mesajına rağmen bir kaç yere yazacağım, inat ettim. dark bear yardım et bana*

teşekkür ederim ama hımbıllık diz boyu, hevesle oturuyorum, sonrasında ne yazacağımı bilemiyorum, benden yazar mazar olmaz.

söz verdi, mezun olup gelecek. bu arada ayaklı ısıtıcı olduğumu yeni öğrendim. gözleriyle çok güzel gülümseyen en yeni arkadaşımdır kendisi.

hafta içi eve geldikten sonra, cuma ve cumartesi günleri dışarıda da vazgeçemediğim kendime fetişim.