bir yalan içinde yaşıyordum. bazı konularda hep insanlardan geride kalmaktan korktum ve bu korku bana belki de normalde hissetmeyeceğim şeyler hissettirdi. o hisler gerçek miydi yalan mıydı hala bilmiyorum. kafam çok karışık. bazen doğru yolda ilerlediğime eminim, bazen aldığım bütün kararlardan nefret ediyorum. bıktım böyle hissetmekten.

bazen sinemaya gitme nedenim

yok ya kendimi çekemem sanırım

kendini sevmeyi öğren, kendine güven...

üniversitenin ilk iki senesi içinden çıkamadığım durum. bir daha bu batağa düşmemek dileğimle...

ağrı kesici. lise 9. sınıf, karnım ağrıdığı için arkadaşım vermişti ama ilacın rengi tuhaf diye içmemiştim. hala duruyor