zaman her şeyin ilacı olsaydı saatleri ileri alırdık.

zamanın kendinden başkasına faydası olmadığı da bir zaman sonra anlaşılan durumdur.

zamanın geçişiyle düzeleceğine inanılan şeyler, düzelmez ve elinde nereye koyacağını bilemediğin piç duygular kalır.

kısaca bekleme durumunun faydasızlığı sonra fark edilen bir kayıp olup, başlarda duyulmayan ya da gösterilmeyen yakınlık sonradan gerçekleşmez. bir şeylerin gerçeklemesi için zemin hazırlarsın belki ama olmayacağını görmekten başka bir netice ortaya çıkmaz.

zamana yayılan ilişki de böyledir, bırakılır; sona erer ve bir müddet sonra darmadağın olur.