6-7 eylül olayları

adnan menderes döneminde gerçekleşen, istanbul azınlıklarına yönelik yağma ve linç olaylarıdır. bir zamanlar istanbul nüfusunun önemli bir kısmını oluşturan rum, ermeni ve yahudi nüfus bu olaylar ardından hızlıca göç etmiş ve istanbul'u boynu bükük bırakmıştır. yağma öyle bir boyuta varmıştırki sıkıyönetim ilan edilmiş, taksim ve çevresindeki tahribat yüzünden hükümet boç batağına düşmüştür. olaylar sırasında kaç kişi öldüğüne dair rakamlar muhteliftir. zaten bir süre sonra olayların üstü örtülmeye çalışılmış, veriler karartılmıştır. azınlık mezarlıklarından dükkanlara, evlerden arabalara kadar yağmacılar önüne geleni tahrip etmiş, rahipler zorla sünnet edilmiş, hristiyan kadınlar yollarda tecavüze uğramıştır. olay o kadar organizedirki istanbul dışından otobüslerle insan taşınmış, adalara vapurlar kaldırılarak o bölgelerde de karışıklık çıkartılmıştır. velhasılı kelam şu sıralar tayyip erdoğan'ın öve öve bitiremediği adnan menderes bu olayların baş sorumlusudur. dinci-faşizm böyle birşeydir... bir diğer versiyonu için:

(bkz: sivas katliamı)
tarihimizin kara lekelerinden sadece bir tanesidir. bazen kirlenmek güzel değildir. utandırır.
olaylar politiktir, islama veya milliyetçiliğe atılamaz, adnan menderes oylarını arttırmak için bugünlerde tayyibin kullandığı taktiği kullanmıştır, tayyibin bunlar alevi, afedersiniz ermeni demesi gibi, hükümet sahte radyo yayınlarıyle halkı rumlara karşı kışkırtmıştır, selanikte yunanların atatürk'ün evini bombaladığını servis ettirmiştir, ama tepki bir süre sonra o kadar büyümüştür ki, menderes hükümeti önünü alamamıştır, bir yerden sonra sürü prikolojisi olmuştur, sorun yine aptal politikacılarda, bu olaylar istanbul'un renginden çok şey götürmüştür, birçok rum, ermeni yunan vatandaş istanbul'u terk etmiştir, varlık vergisi, tehcir, 6-7 eylül olayları, türkiye'yi renksizliğe gömen olaylar olmuştur malesef, derhal bu olaylarla ülkeyi terk eden insanlara vatandaşlıkları mal varlıkları ve hakları geri verilmelidir
bu olaylar yüzünden memleketten göç etmek zorunda kalan başta rumlar olmak üzere, bazı azınlıkların, gittiklerinde, ülkemizin kaliteli insan profilinde de bir azalmaya neden oldukları bir gerçektir. bir hafta sonra sene-i devriyesi yaklaşan bu olaylara, en azından üzülmek ve bir daha benzerlerinin tekrarlanmamasına çalışmak da, aklı başında her türk vatandaşının görevidir.
6'sı bitti, 7'sindeyiz.

tanım: ülkenin karışık bir durumda olmasından dolayı, çok az kimsenin anımsadığı olaylardır.
önce atamızın evini bombaladılar diye asparagas haberle halkı galeyana getirip daha sonra otobüslerle sivas'tan getirilen adamların rum mahallerine yığılmasıyla gerçekleştirilen bozgun. o gün polis olay yerine gitmez belki gitmek istemez. zira ancak gece, iş işten geçtikten sonra polis olay yerine ulaşır. o gün ziyarete gelen new york times yazarı, farkında olmadan rehin alınır. zira dış basına duyurulmasını istememektedirler.

neyse bu olay adnan menderes'in üstüne atılmıştır. hani devlet olarak yapmadık demek için. oysa ben yunanistan olsam sizin liderinizdi diye dava açardım. saçma hareket.
15 gün önce gol attığımda omuzlardaydım. o gün ise kayalar ve boya tenekeleriyle karşılaştım. en kötüsü harçlık verdiğim çocuklar evime saldırdı. evde ne pencere ne kapı kalmıştı. kızlarım küçüktü onları öldürmeye kalktılar. istambul'dan emniyet müdürü evime geldi. gece gördüğü manzara karşısında "aman allah'ım" demişti. çok sordular kim yaptı diye.o gün de söylemedim bugun de söylemeyeceğim.

lefter küçükandonyadis (6-7 eylül sonrası yaşadıklarından)
ortaköy rumlarından olan ve 6-7 eylül olaylarının tanıklarından seferad anne anlatıyor. o kara günü ve yaşanılanları..
http://www.avlaremoz.com/2016/09/07/sefa...
tomris giritlioğlu'nun salkım hanımın taneleri ve güz sancısı isimli filmleri de bu dönemi anlatır. gayrimüslimlere 1942 yılında varlık vergisi adı altında ödeyemeyecekleri vergiler yükleyip sonrasında da aşkale çalışma kampı'na sürgün edilmişlerdir. devamında da 1955 te organize saldırılarla ülkemizden terk ettirildiler. tarihinin bir diğer utancıdır.