efkarım az değil al,beni yar kurtar ne olur kadehlerde hep aynı akşamlar... yağmurlu bi gece doğmuşum, dolunaydan hemen sonra, sıradan bi evde hane ahalisi küçük bi kutlama yapmışlar. rahatsız olmuşum alkıştan, burayı sevdiğim yanlış yar inan annem üzülmesin diye ben intihar etmeye kalkışmam. bu kentte buharlaşır deniz ; dağ eteklerini kaplar sis her manzara yasaktır zaten her güzel şeyin var manisi, gözlerim huzrun mavisi ama tek gördüğü kaosun kallavisi sorar oldum acı çekmek için mi yaratmış allah bizi ? bil ki bunalsada yaz günleri isyan edersen ukalasın dilediğin kadar mal mülk edin, benim gözümde bi fukarasın. seneler önceydi yaz günleri yalanla yakıldı yar küllerim herşey yalan,yalan şarkılarım;yalan satılmamış albümlerim ! nakarat : (x2) efkarım az değil al ,beni yar kurtar ne olur kadehlerde hep aynı akşamlar... alef : efkar giden,meçhul gemi dert taşır, soluk almaz kimseler huzura gider zannedenler ne var eli mahküm bekler... hayalim huzuru görmek tanrım ben ölmeyi sönmek sandım karla kapatıp ört efkarı ne işe yara düne dönmek yalnız aç şarkımı dön tekrarına bak, gör gerçeği,son kez bağırıp terk et hayat,isteğin oldu doğup büyüdüm ölmek kaldı. eşrafımı kaybedip üzdüm alır mutluluğu caddemin hüznü sistem seni maddemi düzdü ! dünya derdini halledip üç gün sonra göçüp giderim buralardan neden bu safaada mahvedip üzdün ? bir yolu yok,beni sevmedin hayat ama ben günahkarsam annemi güldür... kimseden olmaz kimseye dost onlar yaranı yeni bi yarayla kapar eşit olmak değil istekleri para,pul,hakimiyet,saraylar aga ! düş peşinde vazgeçip aklından düş peşine bi başkasının, peşinden giden insan insanlığını bi başkasına parayla satar ! nakarat : (x7) efkarım az değil al,beni yar kurtar ne olur kadehlerde hep aynı akşamlar.