beklenti

her söylenen söz karşısında kendine verilecek bir şeyin olduğunu sanmak. *
faydasını bir kez olsun görmediğim duygu.
beklentilerim de tükendi artık. her şey alış veriş icabına dönmeye başladı.
hayal kırıklığının sebebi gibi görünse de bence değil. hayal kurup gerçekleşmesini beklemek bir beklenti olmamalı. beklentinin gerçekliği ve olabilirliği olmalı tesadüf ve şansla değil. beklentinin düşük olanı makbuldür sonunda hep sevinirsiniz doğrusu bu derim.
sürekli boşa çıkmayı kendine vazife edinmiş yersiz duygu.
bir ilişkinin standart sapmasıdır.
hayatta ciddi anlamda mutlu olmanın anahtarıdır beklenti. fakat beklentinin olmaması sizi mutlu eder. yani beklenti olduğu an mutsuzluk başlar, umudunuz vardır. hayalleriniz vardır ki o düşüncelere dalar gidersiniz ve bu da insanı sonsuz bir hayal kırıklığına sürükler. işte sırf bu yüzden son birkaç yıldır sıfır beklentisiz yaşamaya alışmışım. mesela hayatımdan giden son kişi de bekliyormuş ki ben özür dileyeyim ama maalesef o eski ben yok. bildiğimi okumayı seviyorum. hayatta özür de dilemem. swh. biri benim hayatımda olacaksa bu hallerimi de çekmek zorunda mantığındayım. belki bencillik lakin ancak bu şekilde mutlu olduğumun farkındayım. o denli sizlere de naçizane tavsiyemdir. sıfır beklenti, sonsuz mutluluk.
beklentiler sadece üzer
(bkz. athena - kendi yolumda )