confessions on a dance floor

grammy'li madonna albümü ve şarkıcının elektronik dokusuyla hatırlanan en iyi albümlerinden biri.

2005 yılında remiks albümü ve toplama şarkı arayışına giren şarkıcı bu fikrinden vazgeçmiş, stuart price'nin de desteği ile bu albümü yayınlamıştır. şarkı geçişlerinin yaşanmadığı ve kesintisiz parça yapısıyla dikkat çeken floor, neredeyse tamamına yakın söz ve düzenlemelerle bir madonna-price ortak çalışmasıdır.

1. hung up

2. get together

3. sorry

4. future lovers

5. i love new york

6. let it will be

7. forbidden love

8. jump

9. how high

10. isaac

11. push

12. like it or not
albümde music ve american life'ta da çalıştığı fransız prodüktör mirwais ahmadzaï de yine büyük pay sahibidir bir çok vijuv vijiuv efektler hep mirwais elinden çıkmadır, albümde hung up'tan like it or not'a kadar sırıtan hiç bir parça bulunmaz, kusursuz işlenmiş bir sistemin parçası gibidir, şarkılar kraliçenin itirafları ile çoşturur biz kullarını, albümdeki en sevdiğim parça kapanış şarkısı like it or not'tır o nasıl olursa olsun biz onu hep seveceğiz ve kabulleneceğiz diyerek huzurlarında eğliyorum.

bu yıl yayınlanışının 10. yılı kutlanacak olan albüm. aradan 10 yıl geçmesine rağmen coadf şarkıları daha dün yayınlanmış gibi güncel bir altyapıda, sanırım hiç eskimeyecek.

albümü dinlemek için:
hesaplarıma göre geçen ay 17 kez dinlediğim albüm. sırf başlayınca son şarkıya kadar dinleyip bitirme ısrarım yüzünden işe güce geç kalmışlığım var. coadf sevenle direkt olur, stuart price abinin kafasına saksı falan düşse de mdna ile tekrar çalışsalar keşke. ölümüne sevdiğim bir albüm. insan olsa bu albümle evlenirdim.