birkaç gündür kafamı acayip kurcalayan konudur efendim. heterolar evleniyorlar. çocukları , torunları oluyor. bir kaza olduğunda, hastalandığında, elden ayaktan düştüğünde; kendilerine bakacak, destek olabilecek evlatları oluyor. bizim ise böyle bir şansımız yok. en iyi ihtimalle sevdiğin yanında olur ki bizim camiada sadakat kaçımızda var tartışılır. yine de biri diğerinden önce ölecek ve kalan hayatına tek devam edecek. hatta yüksek ihtimalle yalnız basına veda edecek. zor yani. düşündükçe sinirlerim bozuluyor, gözlerim doluyor acı gerçek karşısında. var mı bu konunun içinden çıkabilecek?