çoğu ilişkilerde alışıla gelmiş bir durum dur,
unutmuşsunuzdur silmişsinizdir ama bir anda bir yerden patlak vermiştir
akabinde de dinlenilen de şu parca olur ajda pekkan - kimler geldi kimler geçti.

külliyen yalan olmuş adamdan gelen spam mailler vesilesiyle 3 saniyeliğine gündem olur sonrasında gene yalan .

tam bir muamma aslında. olmaması lazım olmaz ama ama ama... diye diye bir anda onun tüm hayatın önüne geçmesidir. bu sorunun cevabını cern de yapılan parçacık çarpışma deneyininin vermesini bekliyorum. hadi kuantum fiziği açıkla artık*

ondan hamile kalma durumunda gerçekleşir. farkeder farketmez ondan korunmadığınıza yanıp derhal aldırılmalıdır.

(bkz: ıslak odun terapisi)

allah belanı versin diyeceğim durum.

umrumda olmayan durum. bi şey bitmişse bitmiştir. bitmesini istemesem zaten bitmez.

kökünde kazınmayan patolojik bir aşkın, tekrar hastalık yapacak potansiyele ulaşması.
çözüm = radikal cerrahi. *)

taşınmak için toparlanırken eski bir hatıra defterinin içinde fotoğraflarımızı görmemle yaşadığım durum.
kendisi en yakın arkadaşlarımızdan biriyle evlendi. dolayısıyla zaten istemesem de diffüze ediyordu hayatıma. sadece birlikte anılarımız olan bana onu hatırlatacak her şeyi atmıştım sanıyordum.
tüm evi toparladım, neredeyse tüm giysi dolabımı bağışladım. plak koleksiyonumu anneme verdim. kutu kutu kimisi hiç açılmamış boyalarımı, paletlerimi yakındaki küçük bir sanat okuluna bıraktım. tıp textbook'larımı fakülte kütüphanesine, romanlarımı şehir kütüphanesine, şiir kitaplarımı amcama... tüm yüklerimi dağıttım ve iki valizim bir çantamla ülkeden ayrılıyorum.
ikimize özel tuttuğum o anı defterini ayrılmadan önce benden istemişti, iyi ki vermemişim. en azından bir yerlerde var olmayacak artık. bir sayfasını koparıp kendime sakladım, kalan defteri balkonda yakıp küllerini toprağa gömdüm.
bendeki nüksü böyle sonlandırdım. inanılmaz hafifim şu an. varlığını bile unuttuğum defter ne koca yükmüş aslında sırtımda. oh!